HOOGEZAND, 27 oktober 2018.
Helpman vrouwen 2, wat al een aantal weken wordt geteisterd door blessures en afwezigen, moest ook vandaag weer een aantal aanpassingen doen. In de krappe selectie van trainer Harold Elzer ontbrak Marthe, zij is nog herstellende van een enkelblessure. Britt speelde met dames 1 mee en Judith en Karin hadden zich al eerder afgemeld.
Met de volgende 11 speelsters begonnen we aan de wedstrijd tegen HS’88 vr1.
Lianne op de goal, zij was in vorm vandaag, daarover later meer. Naomi en Rebekka centraal in de verdediging, als echte zussen vulden ze elkaar prima aan en wisten het team positief te coachen. Irma rechtsback, zij moest het vandaag doen met een verstandskies minder, maar maakte desondanks de juiste keuzes. Linksback Manon Bezu, zij is geliefd in het team en wordt gevreesd door de tegenstander. Dit geldt ook voor Joniek, of ze nu linksvoor staat, rechtsachter of in dit geval rechtsmid, Joniek doet wat ze moet doen. Noa startte met een gekneusde pols. Gelukkig scoor je niet met je polsen en bracht ze ons op voorsprong door op wonderbaarlijke wijze te scoren. Ineke stond linksmid, zij moet het niet hebben van haar snelheid en was juist ijzersterk in de duels. Suzanne daarentegen, was met haar kniewond alsnog de snelste van het veld. Rosan en Anniek, beide uit MO19, maakten het team compleet. Uitstekend gevoetbald!
Dan heb je ook nog de mentale struggles. Waar elk team normaal een gat in de lucht springt bij het krijgen van een penalty, kijken wij elkaar met knikkende knieën één voor één aan. Wie gaat het doen? Het was Rebekka die de bal op de stip legde. Niet direct raak, maar in de rebound wist ze toch maar mooi te scoren. Er volgde nog een tegengoal van HS’88 en zo gingen we met een 1-2 voorsprong de rust in.
Al snel na het begin van de tweede helft moest Irma het strijdtoneel verlaten met een hamstring blessure. Manon Top, ook niet helemaal fit vanwege rugklachten, kwam binnen de lijnen. HS’88 creëerde kans op kans en was in de tweede helft zichtbaar de betere partij. Lianne hield ze stuk voor stuk tegen, wat een reddingen! Er werd gestreden tot de laatste minuut, er leek geen einde aan de wedstrijd te komen en waar het publiek voor vreesde, gebeurde. HS’88 maakte ver in de blessuretijd nog de gelijkmaker.
Na een zeer goede eerste helft van de Helpman vrouwen, was de teleurstelling groot. Toch mogen we gezien de omstandigheden enorm trots zijn op onszelf. Met een dik verdiend, zwaarbevochten punt gingen we terug naar Groningen.
Volgende week spelen we thuis om 16.00 uur tegen Gorecht vr2. Graag tot dan!
Irma van Erp
