Vanmorgen stond de thuiswedstrijd tegen VEV ’67 uit Leek op het programma. VEV staat net als wij stevig in de middenmoot van de Hoofdklasse R. Dus we dachten vooraf dat we wel ‘aan elkaar gewaagd’ zouden zijn. En dat was ook zo.
We begonnen om half elf. Het was best fris buiten. Maar daar kunnen wij goed tegen. In een korte broek over een voetbalveld rennen is onze favoriete hobby. VEV ‘zette vroeg druk’. Dat was lastig. We kregen niet zoveel tijd om de bal naar elkaar toe te schieten. De tegenstander was veel in de aanval. Soms kregen wij de bal en schoten hem zo hard als wij konden naar voren. We deden ons best, maar de bal kwam steeds heel snel weer terug. We ‘kwamen niet onder de druk uit’. Maud maakte veel aanvallen onschadelijk. En Mathijs gaf goeie aanwijzingen. Pas op! Kijk uit! Let op die daar! Maar toch werd het in de 11de minuut 0-1 voor VEV.
Na de rust ‘kwamen we anders uit de kleedkamer’. We waren nog dezelfde spelers, maar toch voetbalden we anders. Beter. Een het einde van de eerste helft had onze trainer Marten tactisch ingegrepen. Marniek ging linksvoor spelen, Otto linksback, en Fimme in de spits. Toen ging het al een beetje beter. In de tweede helft ook. Onze passes kwamen nu beter aan. We waren meer in de aanval. Er zat nu soms ‘een gedachte’ achter onze aanvallen.
Voluit heet de tegenstander de Christelijke voetbalvereniging Vlug En Vaardig ’67. Vlug en vaardig waren ze best wel. Christelijk kon je aan de buitenkant niet zo zien. Communicatief waren ze erg sterk. Ze vroegen de scheidsrechter steeds om tekst en uitleg. Waarom nou toch, waarom beslist u dat nou zo? Dan zei de scheidsrechter van nou, zus en zo, en kon iedereen weer tevreden verder voetballen.
Bram wurmde zich langs een paar spelers van VEV en zette met links voor. Wen stond op de goede plek. Maar een halfhoge voorzet in één keer uit de lucht in het doel schieten is een moeilijk onderdeel van het spel. De bal ging naast. Een paar minuten later ging het bijna hetzelfde, maar nu schoot Marniek hem er wel in. 1-1. Weer een paar minuten daarna verdedigde VEV niet zo goed uit. Bram kreeg de bal en maakte er 2-1 van. Wat waren we blij.
We konden het niet helemaal volhouden. Een van de tegenstanders kwam twintig meter van ons doel te struikelen. De vrije bal ging over Dominique heen in het doel. 2-2. Wel zonde, 2 minuten voor tijd, maar we vonden het toch een terechte uitslag. Sommige spelers van VEV waren niet helemaal tevreden met het eindresultaat. Het laat ook de sportieve ambitie zien die er leeft in Leek en omstreken. Zo zijn wij ook. Volgende week gaan we het proberen tegen de koploper Heiligerlee JO13-1. Nu gaan we eerst het weekend vieren en superveel snoep eten.
Groetjes en een fijn weekend gewenst
Bert Nijmeijer
Fotograaf René Kuipers
