We moesten tegen Achilles uit 1894. Die zijn al bijna met voetbal begonnen voordat het werd uitgevonden, dus dat beloofde wat. De velden van Achilles liggen in een sfeervolle buitenwijk van Assen, handig nabij uitvalswegen en dicht bij het Wokparadijs. Ons veld lag achteraan op het terrein, tegen een straat aan met twee-onder-een-kap-huizen. Af en toe reed de bus naar Peelo voorbij. Dus de ambiance was dik in orde. Het regende en waaide. Het begon om 10.30 uur.
Over de wedstrijd kunnen we kort zijn. Eerst werd het 1-0, toen 2-0 en daarna 3-0 voor Achilles. In de rust zeiden we tegen elkaar dat het beter moest. Maar na rust werd het 4-0, 5-0 enzovoort. Onze leider Coen hield de stand goed bij via WhatsApp. Onze ouders stonden langs de kant. Ze riepen af en toe dat het wat beter moest van onze kant. Dat was ook wel zo.
Het werd 6-0, 7-0 en 8-0. De tegenstanders van Achilles ‘zochten de rand op’, zei één van de ouders. Ze duwden ons aan de kant. Wij duwden niet hard genoeg terug. De prima leidende scheidsrechter deed er niet veel aan. Hij was ook nog maar één of twee jaar ouder dan wij. Hij had wel een mooi geel scheidsrechters pak aan. De eindstand was 9-0.
De gehaktbal in de kantine van Achilles1894 komt op een 7,5. Dat was een van de weinige lichtpuntjes van vanochtend. Het was al met al best wel een doffe ellende in Assen. We reden door de regen weer terug naar Groningen. Volgende week mogen we het weer proberen, thuis tegen Zuidlaren. Iedereen een fijn weekend gewenst.
Bert Nijmeijer
Foto’s: Erwin Geuken