JO12-1 moest tegen de meiden van de KNVB. Het was maandagavond, 25 maart 2019 red, en koud. De meisjes van de KNVB-Noord onder 12 hadden paardenstaarten en mooie tenues, helemaal rood. Al hun vaders en moeders waren mee, en ook veel opa’s en oma’s. Die dronken samen voor ongeveer honderd euro koffie in de kantine, waar Henk Meyboom achter de bar stond.
Vooraf zeiden Constance en Nadine, die bij ons spelen, dat de meisjes van de KNVB heel goed waren. Maar dat was misschien opscheppen, want ze zitten er zelf ook bij. Je kon het niet weten. Wij zeiden dat we op korfbal zouden gaan als we van de meisjes zouden verliezen. Dat zou echt hartstikke vervelend zijn, ook voor onze ouders.
Pim van 11-1 deed met de KNVB-meisjes mee. En Constance en Nadine met ons. Voor de rest waren we met alle jongens. We hebben een goed team en hakken de meeste tegenstanders met grote cijfers in de pan. Daar doen wij niet zo moeilijk over.
Constance maakte 1-0, voor ons. Met een volley. Maar het meisje met nummer 9 maakte gelijk. Niels schoot de 2-1 erin. Niels is een echte spits, een handige jongen. Maar de meisjes speelden best wel goed, dat moesten wij toegeven. Achterin speelde een meisje dat je moeilijk voorbij kon komen. Op het middenveld eentje die goed kon bikkelen. Ze maakten 2-2. Alweer die nummer 9.
In de rust zeiden onze ouders dat het ‘nog alle kanten op kon’.
Maar het ging onze kant op. Constance maakte kort na de rust 3-2. Niels scoorde 4-2. Hij maakte er in totaal een stuk of vier zei hij. En dan is het zo. Niels is eerlijk. Op het laatst was het ‘een beetje op’ bij de meiden. Friso ramde de bal in de kruising. Sen en Luca scoor-den ook. Luca viert de doelpunten altijd met onze keeper Dilan. Dan springen ze met hun rug tegen elkaar aan. Geinig om te zien.
We wonnen met 9-2. We hadden de tegenstander toch nog aardig afgemaakt. Zo doen wij dat meestal. Het was een leuke wedstrijd. Nadine zei na afloop: “Ze speelden op zich wel goed. Het gaat niet altijd om de uitslag.”