Vrijdag 7 juni om 17.00 uur vertrok MO19-1 met twee busjes naar het Eurosportring Pinkstertoernooi in Maastricht. Met dank aan Jildou waren alle meiden en ook de begeleiding getooid in prachtige lichtblauwe Helpman-sweaters. Na de tussenstop voor het avondeten bij de Mac in Heerde, pikten we daarna in Apeldoorn Noortje en Florianne op die – met een 2e plek van het NK schoolvoetbal in de tas- in een van de busjes stapten. Rond 21.30 uur kwamen we uiteindelijk in het jeugdhotel in Aken aan.
Nadat de kamerindeling was geregeld gingen de dames eerst nog even wat inkopen doen en alvast ‘voorzichtig’ de stad verkennen. De begeleiders (vaders Casper, Jacob en Rik en coach Harold) namen een welverdiend drankje in het hotel.
Na een voor sommige te korte nachtrust en een prima ontbijt vertrokken we richting toernooi. Het bleek dat onze tegenstanders in de poule allemaal dames teams waren . Het leek dus een pittig dagje te worden met 4 poulewedstrijden. Er stond een harde wind in Limburg maar gelukkig bleef het de gehele dag droog. Prachtig om te zien – en kenmerkend voor de betrokkenheid – was dat vele ouders zelfs in Maastricht hun dochters kwamen aanmoedigen. Vanuit hotels en campings in de buurt kwamen wel zo’n 12 ouders naar het toernooi, sommigen zelfs op de fiets. Wat een scheidsrechter met een vet Limburgs accent zelfs de vraag ontlokte: “komde gij helemaal uit Groningen fietsen?”
De 1e wedstrijd begonnen we tegen de Dames van DSOV uit Vijfhuizen. Deze wedstrijd moesten we wat op gang komen, maar wonnen we uiteindelijk verdiend met 1-0, een goede start! De 2e wedstrijd was tegen het Belgische KFC Schoten, na een moeizaam begin en een 1-0 achterstand kwam Helpman goed op stoom. Door mooie doelpunten van Nynke (prachtig pass van Rosanne), Marijn en Anniek wonnen we met 3-1. De 3e poulewedstrijd zou bij winst al de kruisfinale opleveren. Tegen de fysiek sterke en soms gemene Françaises van Olympique Mérignies kwamen we weer met 1-0 achter. Onze meiden bleven knokken en door doelpunten van Noëlle en Nynke sleepten we een zwaarbevochte 2-1 overwinning uit het vuur. De laatste poulewedstrijd tegen de thuisploeg Scharn speelde we om de 1e plek in de poule. Scharn was, nadat de scheidsrechter een penalty had gegeven aan Helpman, meer bezig met de scheidsrechter dan met voetballen. Helpman liet zich niet afleiden en met Beyza als captain wonnen we deze pot soeverein met 4-0. Eerste in de poule en een prachtige toernooi-dag.
Terug in Aken eerst douchen, eten en daarna op stap. Gelukkig hoefden we niet vroeg te spelen en konden de dames het wat later maken en dat soort dingen hoef je ze dan maar wel 1x te zeggen. Na een gezellige nacht even uitslapen en rond 12 uur vertrekken richting toernooi.
De kruisfinale tegen de Duitse vrouwen van Eintracht Thum-Herold. We begonnen flitsend en binnen 1 minuut bracht Jildou ons uit een mooie aanval op 1-0, door geklungel achterin helaas ook al snel de 1-1. Vlak voor rust namen we verdiend een voorsprong, nu door geblunder van de Duitse verdediging. In de 2e helft kwamen we steeds meer onder druk (vermoeidheid?) en viel uiteindelijk toch de gelijkmaker. Penalty’s moesten dus de beslissing brengen, na de eerste vijf penalty’s was het nog gelijk. In de ‘om en om’ reeks ging het helaas bij de 2e mis. Nederland en penalty’s het blijft een ongelukkig huwelijk. De teleurstelling was even groot. De wedstrijd om de derde plaats bleef over. Opnieuw troffen we onze Franse vriendinnen uit de poule. Deze wedstrijd was helaas nog onvriendelijker. Na een 1-0 achterstand maakte ’warming-up meisje’ en meespelende coach Justine uit een strafschop de gelijkmaker. Weer penalty’s en weer ging het mis. Harold weet waar hij volgend jaar op moet trainen! Ondanks dat we ongeslagen het toernooi eindigden toch ‘maar’ een 4e plaats. De ouders hadden er op het oog meer last van dan de meiden. Na de prijsuitreiking liepen ze namelijk alweer vrolijk mee in de polonaise met de winnende dames van vv Keer een mooi gezicht.
’s avonds hebben we nog Nederland-Portugal gekeken in een kroeg in Vaals en hebben de meiden zich daarna prima vermaakt in het hotel. Maandagochtend vertrokken we om 10 uur weer richting Groningen. Na vele jaren samengespeeld te hebben nam het team dit toernooi helaas ook afscheid van 4 meiden: Selma, Rosan, Carolien en Marjolein. Vanwege vooral studie/ verhuizen gaan zij stoppen bij Helpman.
Meiden van MO19-1: Marjolein, Noortje, Callista, Noëlle, Beyza, Jildou, Anna, Florianne, Justine, Nynke, Marijn, Carolien, Rosan, Selma, Anniek, Dewi en Rosanne…. dank voor het wederom superleuke weekend. Jullie zijn een topgroep!! Hanka en Anita bedankt voor de prima organisatie, O42 en Stad Advocaten voor de sponsoring en Harold voor de begeleiding (hopelijk heb je snel je stem weer terug).
Rik (ook namens Casper en Jacob)
