Op een zonnige zaterdag in Oktober mocht het sterrenensemble van trainer Schipper afreizen naar de eerste competitiewedstrijd van het seizoen. Helaas moest dit gebeuren zonder showkeeper Thom, vleugelflitsers Melvin & Kevin Biemolt en pinchhitter Max (die zelfs te geblesseerd was om te vlaggen). Stefan probeerde het nog in de warming-up maar kon ook geen minuten maken. Nee, dit kwam niet door een kater.
Zoals bij ieder ander elftal wordt er altijd met enige tegenzin naar de uitwedstrijd bij Mamio uitgezien. Dit heeft met name te maken met (bellende, coachende, partijdige) scheidsrechters, grensrechters, de opgefokte tegenstanders en het veld. In tegenstelling tot afgelopen seizoen was van dit alles gelukkig geen sprake en was het een sportieve wedstrijd met een uitstekende scheidsrechter. Het leek er eerst op dat Mamio geen keeper had maar uiteindelijk besloot de keeper van het eerste elftal dat hij nog wel een wedstrijd aankon.
De opstelling was als volgt:
Thijs.
Dion, Lando, Wiebren, Klooster.
Jent, Donny, Koorn, Gijs.
Eising, Gio.
De wisselspelers waren Henk, Julian en Tom. Er werd uiteindelijk om 16:45 afgetrapt i.p.v. 16:20.
Het balbezit was voor Helpman en het wachten was op de eerste kansen. De aanvallen liepen voornamelijk over de linkerkant maar het was lastig doorkomen in de hechte verdediging van de gastheren. Na slordig balverlies aan Helpman kant lag het middenveld ineens open waardoor een Mamio speler zijn spits dwars door de verdediging weg kon steken. Invalkeeper/middenvelder Thijs kon hem helaas niet van scoren afhouden: 1-0.
Helpman probeerde hierna de draad weer op te pakken maar ook nu bleven de kansen schaars. De passes op spits Gio waren vaak net te scherp waardoor ofwel de keeper of een verdediger tussen hem en de bal kon komen. De keer dat hij er wel doorkwam redde de keeper bekwaam. Na een half uur spelen volgde een voorzet vanaf links door Gijs maar kon Donny zijn hoofd net niet genoeg achter de bal krijgen, naast. Het enige andere wapenfeit van Mamio werd gepakt door Thijs.
Vlak voor rust kreeg Helpman een vrije trap op een 20 meter van het doel. Vrije trap specialisten Koorn & Klooster namen beide plaats achter de bal en na goed overleg kreeg Klooster de voorkeur. De vrije trap ging langs de muur in de korte hoek maar werd er bekwaam door de keeper uitgetikt. Gio stond echter als een duveltje uit en doosje klaar en schoot de rebound keurig binnen: 1-1. Een terechte ruststand.
Trainer Schipper mompelde iets onverstaanbaars in de rust en de wedstrijd werd hervat. Henk, Julian en Tom kwamen in het veld voor Opa, Klooster en Jent en in de tweede helft nam Donny de keepershandschoenen over en kwam Thijs op het middenveld.
Het eerste kwartier was het spel gelijkwaardig aan de eerste helft maar na een uur spelen werd duidelijk hoe belangrijk ervaring is. Oud Fit Boys speler Kevin Eising nam de bal vanaf randje 16 op de slof en schoot snoeihard (bewust) op de kruising zodat deze, via Gio, bij Henk “Heinrich” Hoekstra terecht kwam. Deze bedacht zich niet en volleerde de bal achter de verbouwereerde Mamio doelman: 1-2 voor blauwwit.
Het leek erop dat Mamio eindelijk verder vooruit ging spelen. Helaas had dit snel effect want via een zuivere aanval over hun linkerflank werd de bal strak voorgegeven en keurig ingeschoten door de Amerikaanse spits: 2-2. Het vierde kon weer opnieuw beginnen. Na een lange bal werd Henk gevloerd en de scheidsrechter kende (tot verbazing van iedereen) een penalty toe aan Helpman, helaas stond de grensrechter met de vlag omhoog en werd het, terecht, teruggedraaid vanwege buitenspel. Ook in het restant van de tweede helft behield Helpman het balbezit en loerde Mamio op de counter.
Via een mooie aanval op het middelveld kwam de bal terecht bij Tom. Deze passeerde zijn tegenstander en gaf de bal strak voor op Gio, die ondanks de weinige kansen toch 2x wist te scoren: 2-3. Helpman weer op voorsprong en dus moest Mamio weer komen. Na zijn wereldgoal moest Henk het veld verlaten met een blessure, even later gevolgd door Lando. Dion en Klooster werden met al hun ervaring opnieuw ingebracht. Mamio probeerde meer druk te zetten en stond plotseling met een 3-tal spelers tegenover Wiebren en Klooster. Laatstgenoemde kon niks anders dan een overtreding maken waardoor Mamio een vrije trap op een mooie plek kreeg.
Het leek alsof in slow motion. Keeper Donny zette zijn 5-mans muur neer terwijl een eenzame zweetdruppel langs zijn hoofd druppelde. In zijn hoofd moet zoiets hebben geklonken: “Zo die bal kan er echt niet omheen in de korte hoek. Ik ga hem gewoon pakken en daarna lekker tokkelen in de kleedkamer”. Hij nam plaats in de lange hoek en keek nog één keer of de muur goed stond. “Oh fuck die bal komt al, shit. Hee wacht hij stift hem, dit wordt een makkie”. Nadat Donny de bal weg bokste klonk een juichend gebrul van de Helpman spelers.
Vlak voor tijd werd de bal rondgespeeld en kwam terecht bij linksachter Klooster. Deze was vooraf (zoals elke wedstrijd) geïnstrueerd om geen lange ballen te geven en gaf dan ook een prachtige crosspass naar lopende middenvelder Tom, deze controleerde keurig de bal en schoot hem strak binnen. Hierdoor was de einduitslag van 2-4 bereikt en floot de goed leidende scheidsrechter na blessuretijd voor het einde van de wedstrijd.
Voor meer over dit grandioze kelderklasse elftal verwijzen wij u door naar het officiële Instagram account: helpman4.
Goals: 1-1 Gio (Klooster)
1-2 Henk (Gio)
2-3 Gio (Tom)
2-4 Tom (Klooster)
Man of the Match: Henk Hoekstra.
Robin Klooster
