
Uit bij The Knickerbockers moest Helpman aan de bak om mee te blijven doen bij de top drie.
Het werd uiteindelijk een hele rommelige wedstrijd. Helpman begon goed aan de match. Combineerde leuk. Het leverde weinig echte kansen op. Ook de thuisclub kon niet echt een vuist maken. The Knickerbockers hanteerden veel de lange bal. En dat leverde weinig echt gevaar op. Buiten een aantal corners en een schot net naast. Een moment in de 27e minuut werd de thuisploeg fataal. Saviero van Zwol wist een klein misverstand achterin gelijk af te ronden. Helpman ging vervolgens rusten met een toch wel terechte minimale voorsprong.
Wat er na de rust gebeurde sloeg echt helemaal nergens op. Helpman kon de bal niet in bezit krijgen of houden. Het leek of ze vermoeid waren van het veld. Een egaal veld met echt gras, zand en modder. Blijkbaar ook een heel zwaar veld. Het veldspel was aan beide kanten enorm onder de norm. De studenten probeerden het wel. Maar het opportunistische spel leverde geen echte kans op de tweede helft. Helpman, met wederom een opstelling die per week verschilt, gaf geen enkele kans weg. Toen in de 83e minuut de van een langdurige blessure teruggekeerde Wouter van der graaf na goed doorzetten een perfecte bal gaf bij de eerste paal en Van Zwol de bal binnen tikte was de wedstrijd beslist. De nul twee was de nekslag voor The Knickerbockers. Ze probeerden nog van alles, maar de inzet, werklust en strijd van de mannen uit Haren maakte deze dag het verschil. Er werd door iedereen gestreden voor de overwinning. Ook de wisselspelers verdienden een enorme pluim. De groep wordt weer completer en de concurrentie steeds groter. Als ze elkaar de rest van het seizoen scherp houden, gaat het hopenlijk leiden tot een mooi slot.
Volgende week thuis wederom een belangrijke pot. Dan wacht Lycurgus om half 3.
HT