Vrijdag 1 december
We weten dat er morgen een scenario kan zijn dat we kampioen kunnen worden. Een voorwaarde is dan wel dat we een wedstrijd kunnen spelen. Onze wedstrijd tegen HS’88 staat ingepland op het veld 6 (gras). Gedurende de dag is duidelijk geworden dat de grasvelden afgekeurd gaan worden. Dankzij een fantastisch meedenkende wedstrijdsecretaris ontstaat er een mogelijkheid om toch op kunstgras te spelen (een tegenstander bij een andere wedstrijd heeft afgezegd). Vanaf dit moment gaat de telefoon aan de lader en overleggen we met alle betrokkenen of we de wedstrijd op een later tijdstip kunnen spelen. Al onze spelers kunnen. HS’88 geeft na inventarisatie bij hun ook akkoord en de aangewezen scheidsrechter van de KNVB vind het alleen maar leuk dat het door kan gaan. Dit met als resultaat dat we morgen dus misschien een wedstrijd spelen die om het kampioenschap gaat. Hierbij willen we de rol van onze wedstrijdsecretaris nog een keer extra belichten. Zonder zijn meedenken wat dit niet gelukt, Jan bedankt.
Zaterdag 2 december
Het is een spannende dag. Op het moment dat we wakker worden weten we nog niet of we vandaag kampioen kunnen worden. Dit is namelijk afhankelijk van de uitslagen op de andere velden. Onze buren Be-Quick 15-2 doen hun plicht en winnen van ACV. We hebben een reporter ter plekke bij Achilles 1894 15-1. Zij spelen tegen WVV 15-1. Als Achilles 1894 vandaag verliest of gelijkspeelt dan is Helpman 15-1 bij winst tegen HS’88 kampioen in de hoofdklasse. De reporter vanuit Assen geeft aan dat de einduitslag bij Achilles 1894 tegen WVV 1-1 is geworden. Jullie raden het nu al, we spelen dus voor het kampioenschap vandaag.
De spanning neemt nu toe bij ouders, familie, trainers en spelers. Op de club zien we veel strakke koppies.
De voorbereiding op de wedstrijd begint. We bespreken de scenario’s en nemen ons tactisch plan nog een keer door. Na een goeie warming-up gaat de wedstrijd bijna beginnen.
Je voelt aan alles dat wij, maar ook HS’88 ergens voor spelen vandaag. Wij voor het kampioenschap en HS’88 om in de hoofdklasse te blijven. Vrienden van een aantal spelers van ons hebben fakkels meegenomen. Bij aanvang van deze wedstrijd worden deze fakkels afgestoken en zien we blauw en witte rook over het veld gaan.
Daar is het eerste fluitsignaal. De eerste 10 minuten hebben we controle over de wedstrijd en we komen uiteindelijk terecht op een 1-0 voorsprong. Ids Heida kopt de bal via de grond in de kruising (assist Otto). Naarmate de eerste helft vordert merk je dat er spanning in de benen in de koppies zit. HS’88 begint meer duels te winnen. Met het uiteindelijk resultaat dat we met een 1-1 stand de rust ingaan.
In de rust een peptalk van de trainers om de boys weer scherp aan de tweede helft te laten beginnen.
De tweede beginnen we goed. We creëren meer kansen dan in de eerste helft. We mogen veel corners nemen en paal en lat zitten ons in de weg. HS’88 voetbalt georganiseerd en komen er een paar keer gevaarlijk uit. Bij 1 van deze momenten komt HS’88, door een eigen goal van ons, tegen de verhouding in op 1-2. We blijven doorgaan met waar we mee bezig waren. Vanaf de bank waren we ervan overtuigd dat we nog gingen scoren. De spanning langs de kant begint groter te worden. Ouders moedigen nog enthousiaster aan. Voetballers en ouders van andere teams van onze mooie club schreeuwen de boys vooruit. De trainers roepen af en toe wat vanuit emotie, maar het zegt iets over hoe graag we willen dat we kampioen worden. We blijven doorgaan en we worden beloond. Mees schiet na een fantastische aanval de 2-2 binnen (assist Otto). Daarna mag Twan de 3-2 binnenkoppen (assist Otto). Na deze goal sprinten wissels, trainers en spelers van andere teams het veld in om de 3-2 te vieren. De laatste 5 minuten zijn heel spannend, maar daar is dan het eindsignaal. WIJ ZIJN KAMPIOEN.
Hierna hebben we het kampioenschap gevierd met spelers, trainers, ouders, familie en andere leden van de club.
We bedanken iedereen die met ons heeft meegeleefd en ons heeft aangemoedigd.
Sportieve groet,
Tim Sanders en David Schuttrups
