GRONINGEN, 26 oktober 2019.
Vanaf nu kunt u weer elke week genieten van de ins en outs van dames 2. Althans, dat hopen we. Want vandaag was het allesbehalve genieten. Helpman dames 2 verkeert al een aantal weken in zwaar weer. De feiten liegen er niet om. Nu 5 wedstrijden gespeeld en slechts 1 punt. Daarmee zijn we de hekkensluiter van de competitie.
Het was wederom weer een hele klus voor trainer Harold Elzer om een team op de been te krijgen. Vandaag moest ie zelfs Irma, die net terug is van haar reis, opstellen. Met precies 11 vrouwen begonnen we aan de wedstrijd. Joyce in de goal. In de verdediging stonden Anne, Judith, Naomi en Irma. Op het middenveld Joniek, Noa en Paula en de voorhoede bestond uit Adinda, Andrea en Suzanne.
Manon Top kwam ons later vanuit haar werk nog versterken. Dit mocht niet baten.
Lycurgus was fysiek sterker, maar voetballend leek Helpman niet zo veel minder. Dat de wedstrijd eindigt met een uitslag van 1-6 is een enorme teleurstelling. In de eerste helft wist Helpman te scoren vanuit een ingestudeerde corner. Noa nam deze corner en Andrea tikte hem binnen. Ook was er nog een briljante redding van Joyce. Met haar katachtige reflex wist ze de bal uit het doel te houden. Verder weinig spektakel. Het was maar goed dat we alvast een kado voor Noa haar verjaardag hadden gekocht, want op het veld konden we haar weinig geven. Ondanks dat iedereen zich met de volle 100 procent heeft ingezet, houden we aan deze wedstrijd niets anders dan verdriet, teleurstelling, wat blauwe plekken en 2 knieblessures over. Is not always rozengeur en moonshine helaas.
Vanaf volgende week ziet u ons met opgestroopte mouwen, met de sokken naar beneden en gaan de scheenbeschermers uit. Want er moet iets gebeuren! We hopen dan ook op wat meer support, want dat kunnen we wel gebruiken. Voor nu blijven we nog even de hekkensluiter. Gelukkig sluiten we niet alleen de hekken, maar ook de kroeg. Joeh!
Tot volgende week! Om 14.30 uur bij Hs’88.
Irma van Erp
