Afgelopen zaterdag hebben we met MO17-1 na een late overplaatsing naar de eerste klasse de uitwedstrijd tegen HS’88 MO17-1 gespeeld.
Om 14.30 uur zou het eerste fluitsignaal klinken.
We waren een uur eerder allen aanwezig op het sportpark in Hoogezand en hebben in de kleedkamer eerst even bij gepraat over de afgelopen weken en de paar wijzigingen in de selectie. Daarna zijn we de opstelling doorgelopen, die bij ons eigenlijk altijd een 4-3-3 betreft. Met centraal achterin Laura en Valerie, op de flanken Mylou en Alice. Het middenveld bestond dit keer uit Lynn centraal met daarnaast Lisan op rechts en ‘onze’ nieuwe Nynke op rechts. Nynke is overgekomen van MO17-2 en kon bijzonder goed meekomen in ons team. Voorin zijn we gestart met Sade in de spits, Soleil op rechts en Tess op links.
Na de aftrap zagen we in de eerste 5 minuten een evenwichtig speelbeeld met aan beide kanten nog wat stroefheid in het samenspel. Daarna werd duidelijk dat HS’88 met een 4-4-2 opstelling speelt en dat wanneer HS’88 opkwam er één van onze backs niet helemaal wist wie ze moesten dekken. Bij een aanval van HS’88 kwamen de buitenste middenvelders mee op en stonden ze met vier tegen drie van onze verdedigers omdat kort daarvoor één van onze verdedigers naar voren aan het verdedigen was geslagen. Want midden op het veld waren we vaak in ondertal.
Lynn centraal op het middenveld was niet helemaal fit en kon het niet belopen waardoor, of Valerie of Laura naar voren uitstapte om te helpen verdedigen op dat middenveld.
Gevolg was de 1-0 waarbij ze door het midden kwamen. We hebben daarna een minder fitte Lynn gewisseld en Tess centraal op het middenveld laten spelen en onze vrije backs meer centraal laten spelen. Daarmee ging de ‘deur’ centraal door het midden nagenoeg dicht.
Kort daarna wordt de individuele kwaliteit van enkele van onze spelers zichtbaar en scoort Soleil de 1-1.
Op een vergelijkbare wijze wordt het dan al snel 2-1 voor HS’88 en kort daarna laat Sade met haar individuele kwaliteiten de 2-2 noteren.
De wedstrijd verloopt vervolgens met een gelijkwaardig balbezit en kansen. Toch wordt het vlak voor rust toch nog 3-2.
De rust!
In de kleedkamer wordt duidelijk dat de spelers op enkele punten na best tevreden zijn. Er heerst een soort ‘opluchting’ dat we niet helemaal gespeeld worden door de nummer 2 in de eerste klasse van de vorige fase. Het bleek dat er toch wel enige spanning was over het te verwachten niveau in deze klasse.
Zonder wijzigen in de opstelling zijn we vervolgens weer het veld opgegaan. In deze tweede helft is het lang gelijkwaardig opgegaan en pas vijf minuten voor het eindsignaal is het toch nog 4-2 voor HS’88 geworden. Maar in de tweede helft hadden wij velen kansen om gelijk te komen en een voorsprong te nemen. Desalniettemin heeft ook HS’88 enkele kansen gehad, maar met onze nieuwe aanwinst Femke op de goal is duidelijk geworden dat we nu een sluitpost hebben die ons meerdere keren heeft gered en die het team helpt door te coachen en voor gevaar zorgt door haar snelle spelhervattingen.
De uitdaging!
Technisch gezien kan op basis van deze wedstrijd ons team prima meekomen in deze klasse. Op tactisch vlak valt mij op dat we nog veel te leren hebben. Zo onstaan onze goals en aanvallen eigenlijk alleen door individuele kwaliteiten van Sade en Soleil. Tegelijkertijd maakt dit ons zwak doordat deze meiden zich veelvuldig vastlopen in hun ‘rushes’ en geen oog hebben voor medespelers. Combinatiespel zoals achterin wel gebeurd is voorin nauwelijks aan de orde. Een aanvalstacktiek hebben we niet echt. Inspelen op de spits die vervolgens kaatst en naar voren sprint, een steekpas richting de cornervlaggen waarop onze vleugelspitsen een bal kunnen voorzetten komt niet of nauwelijks voor. Dus valt er nog winst te behalen door met de speelsters voorin te trainen op tacktiek. Wat doe je voorin? Waar moet je staan als we gaan opbouwen? Als we opgesteld staan met vleugelspitsen en daar geen gebruik van maken, kunnen we dan wellicht beter in een 4-4-2 opstelling gaan staan? Allemaal vragen waar we de komende periode een antwoord op moeten gaan vinden door hier met speelsters, trainers en coaches over te praten en trainen.
Al met al was het een prima start waarbij opluchting en tevredenheid overheerst. De meiden willen heel graag leren en beter worden en kijken direct na de wedstrijd al weer uit naar de trainingen om met deze nieuwe ervaringen aan de slag te gaan!
Volgende week staat de uitwedstrijd tegen Bovensmilde op het programma.
Groet,
Arturo
